Filmy nastolatek

Druga połowa XIII wieku. Na półwyspie Iberyjskim trwają walki pomiędzy królestwami chrześcijańskimi i muzułmańskimi. Chrześcijański rycerz Rodrigo powraca z wojny do domu. Po przyjeździe dowiaduje się, że jego zamek został zdobyty przez muzułmanów, a jego najstarszy syn został zamordowany przez wojowników Abu Bakra. Rodrigo poprzysięga zemstę.

Żywiołem Dumonta jest obserwacja. W Życiu Jezusa przygląda się grupie nastolatków żyjących z dnia na dzień na flandryjskiej prowincji, w rodzinnym mieście reżysera – Bailleul. Pozujący na motocyklowy gang chłopcy jeżdżą po okolicy, naprawiają stary samochód, grają w orkiestrze dętej. Ich uporządkowana, choć tkwiąca w wiecznym zawieszeniu egzystencja, nie przynosi żadnych wyzwań. Najwrażliwszy z bandy, epileptyk Freddy, przeżywa młodzieńczą miłość. Kiedy jego dziewczyna Marie, zaintrygowana zabiegającym o jej względy arabskim emigrantem Kaderem, porzuci Freddy’ego, chłopak znajdzie okazję, żeby się zemścić. Rutyna i dosłowność miłosnych zbliżeń zostanie skontrastowana z przemocą, która popycha Freddy’ego w koleiny męskości. Oto prawdziwa inicjacja w ludzkim świecie.

Akcja serialu rozgrywa się w pełnym tajemnic i starych legend hiszpańskim miasteczku. Główna bohaterka, Sara Cruz (w tej roli Belén Rueda), przyjeżdża wraz z córką Leirą (w tej roli Lucia Guerrero) do tytułowej Calendy, aby odbudować relacje ze swoim mężem Davidem (w tej roli Leonardo Sbaraglia). Kiedy David ginie w zagadkowych okolicznościach, miejscowa Gwardia Cywilna rozpoczyna drobiazgowe śledztwo. Każdy kolejny dzień przynosi dziwne i niewyjaśnione zdarzenia, a w miasteczku znikają kolejni ludzie. Mimo niespodziewanych trudności, Sara za wszelką cenę próbuje rozwikłać tajemnicę śmierci Davida.

Nastolatek prześladowany przez rówieśników w szkole znajduje swój azyl w gronie nowych przyjaciół.

Vincent (Spencer Bogaert) jest wrażliwym siedemnastolatkiem, który ma za sobą kilka prób samobójczych. Chłopak ma też obsesję na punkcie ochrony przyrody. Wierzy, że świat czeka rychła zagłada. Postanawia więc rzucić szkołę i przejść na wegańską dietę. Pewnego dnia jego mieszkająca we Francji, ekstrawagancka ciotka Nikki (Alexandra Lamy) zabiera go do Paryża, aby przekonał się, że życie może być piękne. Podlana czarnym humorem, słodko-gorzka komedia o depresji, manii, myślach samobójczych, ekologii oraz nadziei.

Don Wallace rozpoczyna naukę w prywatnej szkole z internatem, w pobliżu której rozpoczęto niedawno odwierty gazu łupkowego. Gdy Don zaczyna zadomawiać się w placówce, zostaje ona zaatakowana przez krwiożercze potwory uwolnione podczas podziemnych prac.

Złodziej ucieka z więzienia, aby wytropić swego dawnego współwięźnia, seryjnego mordercę, za którego zbrodnie został oskarżony. Specjalna brygada policji ściga złodzieja, który wbrew swojej woli staje się wrogiem publicznym numer jeden.

Trzynastoletni Adrian Mole ma ciężkie życie. Jego rodzice są nieustannie na progu rozwodu, zwłaszcza że jego matka uciekła do Sheffield z sąsiadem, panem Lucasem. Na dodatek Adrian postanawia zostać wolontariuszem i zgadza się pomagać buntowniczemu staruszkowi, który traktuje go jak służącego, a dziewczyna którą kocha chodzi z jego najlepszym przyjacielem.

Szalony morderca zaczyna zabijać kolejnych nastolatków używając rzeźnickiego noża. Gdy kolejne morderstwa wychodzą na jaw, pozostali przy życiu przyjaciele zdają sobie sprawę, że szaleniec jest wśród nich. Pytanie tylko kto jest mordercą?

O seksie nie tak seksownie, jak mogłoby się wydawać. W swoim drugim pełnometrażowym filmie Eliza Hittman ponownie opowiada o niezręcznych początkach odkrywania własnej seksualności, tym razem wchodząc w dialog z Moonlight Barry’ego Jenkinsa. Oszczędnie i bez grama sentymentalizmu, z pomocą współpracującej z Wimem Wendersem wybitnej operatorki Hélène Louvart, pokazuje losy nastolatka zmagającego się z własnymi pragnieniami. Frankie (brytyjski debiutant Harris Dickinson) nie wie, czego chce, ani co lubi – schowany w ciemnym kącie, z mieszaniną zażenowania i ciekawości przygląda się w nocy poznawanym w internecie starszym mężczyznom. Nie robię takich rzeczy – odpowiada jednemu z nich na propozycję spotkania, ale z czasem zaczyna pozwalać sobie na coraz więcej. Zamknięty w sobie chłopak wciąż nie potrafi przyznać się przed sobą do tego, kim jest. Wciąż pozostaje gdzieś na uboczu, podrywając dziewczyny w bieliźnie w lamparcie cętki i snując się bez celu po pustych ulicach Brooklynu z kolegami, którzy tak naprawdę niczego o nim nie wiedzą.